maandag 9 maart 2009

Speelparadijs

Ik heb mijn broere ier goe vast bij zijn kraag zelle. Hij moe nie denken van mij in de steek te laten.

Sinds een paar dagjes ebben we door oe damme van onzen buik naar onzen rug kunnen draaien. We liggen tans ook vele liever op onzen buik, want nu kunnen we der mee stoppen als we zelf willen (en moeten we nie op papa of Bamma wachten om ons ne keer te draaien).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten